Die ruischend woud maakt tot n reuze-orkest,
Vol fluitgeluiden als een vogelnest,
Vol somber-rollende’ orgeldonder! Wind!
Gij, die uw zwiepend zwaard tot aan ‘t gevest
In ‘t zwoegend hart van ‘t woud plant, gij die vindt
Den koensten boom deemoedig als een kind,
Dat, bang voor Vader, zich aan Moeder prest!
O koele wind, woel wild het loover los!
Ik wend tot u, in ‘t jagend zilverlicht,
Het branden van mijn wangenblos.
O zing voor mij ‘t geweldig herfstgedicht,
’ Lied van Mysterie zonder woordendos,
Het eeuwig lied, waar ‘t klein verstand voor zwicht
Hélène Swarth
O cloudgatherer, leafshowerer Wind!
makes a rustling forest like a giant-orchestra
full of whistlesounds like a birdnest,
full dark-rolling organthunder! Wind!
You, who's sweeping sword drives thru till the hilt,
in the heaving heart of the wood, you who finds
the bravest of trees, humble like a child,
that, fearfull for its father, clings too mother
O cool wind, blow wild the leaves loose!
I turn to you, in the hunting silverlight,
the burning of my cheeks and face.
O sing for me the great autumnpoem,
Song of Mystery without words sung
The eternal song, where a humble mind bows!
Hélène Swarth ( English translation by me )
No comments:
Post a Comment