Een mens is een deel van het geheel dat wij universum noemen,
een deel, dat begrensd is door ruimte en tijd.
Hij ervaart zich zelf, zijn gedachten en gevoelens als iets
wat hem van alle anderen scheidt, een soort optische illusie
van zijn bewustzijn.
Deze illusie is voor ons als een gevangenis en beperkt ons
tot onze persoonlijke belangen en tot de liefde voor een paar
mensen in onze onmiddelijke nabijheid.
Uit deze gevangenis moeten wij ons bevrijden,
doordat we in ons medegevoel alle levende wezens
en de gehele natuur in haar schoonheid insluiten.
Niemand gelukt het volkomen, maar het streven ernaar
is reeds een deel der bevrijding en een grondslag voor
onze innerlijke zekerheid ( vrijheid ).
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment